Mijn meest recente blogs

Welke alarmsignalen duiden eigenlijk op stress?

Zoals jullie weten schrijf ik regelmatig over stress en hoe je daarin de balans kunt vinden. Ik zeg ook vaak tegen cliënten: Stress is in wezen positief. Het helpt je om alert en adequaat te reageren op situaties. Je kunt ook prima een tijdje onder grote stress functioneren, maar je moet wel voldoende herstelmomenten kunnen inbouwen. Dat laatste schiet er voor velen bij in. Zo rijgen de stressmomenten zich aaneen tot een chronisch stressniveau en dat zorgt er uiteindelijk voor dat bij iedereen op een gegeven moment de rek er uit is. Je ontwikkelt dan allerlei klachten op lichamelijk- en psychisch vlak.

Het belang van stoppen, kalmeren, rusten en genezen

Vorige maand ben ik een weekendje op retraite geweest. Het thema van dit weekend was zitmeditatie en “stoppen”. Tijdens dit weekend werd een tekst van zen leraar Thich Nhat Hanh voorgelezen over zitmeditatie en stoppen:

“Wij zijn altijd aan het rennen en dat is een gewoonte geworden. Wij worstelen de hele tijd, zelfs in onze slaap….. Wij moeten de kunst van het stoppen leren, ons denken stoppen, onze gewoonte-energieën, onze afwezigheid, de sterke emoties die ons regeren.

Waarom blijven vrouwen langer gestresst dan mannen?

Zoals de trouwe lezers van mijn blog weten, ben ik vorig najaar in revalidatie geweest vanwege chronische pijnklachten en heb daar vele nieuwe inzichten opgedaan. Mijn grootste inzicht was dat je brein na langdurige stress in de stressmodus komt te staan en dat die stressmodus uiteindelijk zorgt voor pijn- of vermoeidheidsklachten.

Hoe je de stilte kunt ontdekken in de randstad

Eind mei was ik een midweek samen met mijn man op Terschelling. Sowieso een prachtig eiland, maar waar ik nou heerlijk van heb genoten was de stilte! Geen vliegtuigen die overvlogen, geen/nauwelijks autoverkeer, geen trams, geen gillende sirenes, weinig mensen om me heen en heel veel stilte..

Nou ja, stilte gevuld door vogels, de wind, de zeegolven en een vlaagje muziek uit een eenzame strandtent. Echt stil bestaat niet.

Hoe leer je geduldig te zijn, wanneer je je erg onrustig voel?

Het heeft even geduurd voordat ik een nieuw blog heb geschreven. De reden hiervoor is dat ik het de laatste tijd erg druk heb gehad. Ik heb de laatste tijd veel nieuwe opdrachten binnen gehaald. Als ondernemer zijnde word ik daar euforisch van en geeft me dat weer veel positieve energie. Ik bruiste van de energie en voelde me opperbest!

Alleen om te schrijven heb ik wat meer innerlijke rust nodig, anders heb ik geen inspiratie. Die innerlijke rust was de afgelopen tijd niet tot nauwelijks aanwezig. Elke week stond “nieuwsbrief maken” op mijn to-do-lijst en elke week schoof ik deze klus, mopperend op mezelf, weer door naar de volgende week.

De mei-vakantie zou voor mij hét moment worden om lekker in alle rust al mijn uitgestelde klussen te gaan doen…

Totdat ik dinsdagavond 25 april ineens een enorme pijnaanval kreeg. Dit bleek het begin te zijn van een ontstoken blindedarm en diezelfde week nog werd ik geopereerd. De tweede “vakantieweek” lag ik vooral op de bank om te herstellen van de operatie.

Wat een bizarre ervaring was dat. Vooral omdat ik zo lekker druk bezig was met alles en nu stond ik voor mijn gevoel ineens op de noodrem. Wat heb ik hier een last van gehad zeg. Ik heb 1,5 week mezelf zo in de weg gezeten, ik kon bijna niets, maar ik plofte van innerlijke onrust bijna uit elkaar!

Mijn gedachten waren de hele tijd bezig met wat ik nu allemaal NIET kon doen. Al die klussen die ik had kunnen doen, al mijn plannen om uit te werken etc.

Niets hielp om die onrust weg te nemen. Alles waarvan ik normaal gesproken een stuk rustiger van word, werkte dit keer niet. Ik heb gemediteerd, naar muziek geluisterd, mezelf positief toegesproken, inspirerende teksten gelezen etc.

Dit keer moest ik “het” gewoon uitzitten ( of eerlijker gezegd uitliggen ;-))

Ik ben nu bijna 2 weken verder en ik ben weer een paar uur per dag aan het werken. Ik ben echt blij dat ik weer wat kan doen! Mijn onrust begint nu dan ook eindelijk te zakken.

Tijdens mijn herstel kwam ik een artikel in de psychologie tegen ( april 2017) over ongeduld. ( toeval bestaat niet)

Dit artikel gaat vooral over ongeduld naar anderen en ze geven 4 gouden tips om meer geduld te kweken. Ik heb ze uitgeprobeerd op mezelf en tip 2 en 4 hebben uiteindelijk wel iets geholpen. Je vindt hier de tips van het artikel:

Tip 2: compassie hebben.

Ik heb vooral geprobeerd om meer compassie voor mezelf te hebben. Dus ik mocht onrustig en gefrustreerd zijn. Ik heb geprobeerd te stoppen met het bestrijden van deze gevoelens en gedachten. Daarna lukte het iets beter om mijn onrust te accepteren.

Tip 4: reframen

Dit was wel weer een kleine eye-opener voor mezelf. In plaats van de hele tijd te kijken naar wat ik niet kon, ben ik heel bewust gaan reframen. Ik besefte dat zodra ik weer kon werken, het meteen  hectisch zou worden. Dus ik kon deze time-out ook proberen te gebruiken om extra goed uit te rusten. Dat hielp een beetje…

Ik kan nog wel tips gebruiken over om te gaan met je eigen ongeduld, ik hoor graag tips van jou!  Zou je ze willen delen op mijn facebookpagina?