Vorige maand ben ik een weekendje op retraite geweest. Het thema van dit weekend was zitmeditatie en “stoppen”. Tijdens dit weekend werd een tekst van zen leraar Thich Nhat Hanh voorgelezen over zitmeditatie en stoppen:

“Wij zijn altijd aan het rennen en dat is een gewoonte geworden. Wij worstelen de hele tijd, zelfs in onze slaap….. Wij moeten de kunst van het stoppen leren, ons denken stoppen, onze gewoonte-energieën, onze afwezigheid, de sterke emoties die ons regeren. Wanneer een emotie als een storm door ons heentrekt, hebben wij geen vrede. Wij zetten de televisie aan en vervolgens weer uit. Wij pakken een boek en leggen het weer neer. Hoe kunnen wij deze geagiteerde staat stoppen? Hoe kunnen wij onze angst, wanhoop, woede en begeerte stoppen? Wij kunnen stoppen door oplettend te ademen, oplettend te lopen, oplettend te glimlachen en in ons innerlijk te kijken om tot inzicht te komen. Wanneer wij oplettend zijn, met onze aandacht volledig in het huidige moment zijn, dan zijn de resultaten altijd inzicht, aanvaarding, liefde en het verlangen om lijden te verlichten en vreugde te schenken” ( uit Het hart van Boedha’s leer van Thich Nhat Hanh)

Thich Nhat Hanh beschrijft verder hoe je zitmeditatie, of loopmeditatie kunt gebruiken om je bewust te worden van je emoties en om ook inzicht te krijgen in je gewoonte-energieën. Hij bedoelt hiermee het vluchten in het altijd maar bezig zijn, of dit nou letterlijk is qua handelingen of in je geest met allemaal gedachten, oordelen en emoties.

Tijdens dit weekend hebben wij, de deelnemers, twee keer een langere zitmeditatie gedaan van 45 minuten. Normaal mediteer ik gemiddeld zo’n 20 minuten. Dit was dus twee keer zo lang en ik vond het verschrikkelijk moeilijk!! De eerste keer zaten we buiten in de tuin van de boerderij waar we verbleven. Dat is in de Betuwe, aan de rand van een dorpje. Je zou dus denken, heerlijk rustig.

Nou het was een ongelooflijke herrie! Alle boeren waren bezig hun perenoogst binnen te halen. Het was me een kabaal van jewelste. Verder stond de boerderij vlak bij een weg en ik hoorde de hele tijd verkeer. Mijn tuintje midden in Den Haag, in een drukke stadswijk is daarmee vergeleken een oase van rust.

Nou daar vond ik dus wat van in mijn geest. Het lukte me niet om me te concentreren, baalde daar weer van, vond het zonde van mijn tijd, ik had allerlei oordelen over die plek en al die mensen die aan het werken waren etc. Die 45 minuten kropen voorbij en ik had het idee dat ik uren zo moest zitten. Ik kwam er helemaal opgefokt uit 😉

Later kon ik er hartelijk om lachen. Zo werkt “stoppen” dus voor mij. Ik ben natuurlijk stiekem een behoorlijke perfectionist. Ik wil alles goed doen en heb dus hoge normen, zeker voor mezelf. Dat het me dan niet lukt om in zo´n weekend mijn rust te bewaren en ook “goed” te mediteren, daar raak ik gefrustreerd van. De tweede dag ging het een stuk “beter”, wel zo fijn voor mijn perfectionistische aard 😉

Het weekend heeft me wel aan het denken gezet. Ik heb het sinds half augustus namelijk behoorlijk druk. Enerzijds is dat natuurlijk geweldig voor mij als zzp-er, maar tijdens dit weekend besefte ik wel goed dat ik ook weer in een aantal valkuilen ben gestapt. Ik ga namelijk maar door als het drukker is. Meer afspraken plannen op een dag en ’s avonds werken. Ik verlaat mijn vaste werkdagen en vaste vrije dagen met als gevolg dat ik niet genoeg tijd neem om rust te nemen, om innerlijk ook pauze te nemen van mijn werk.

Ik heb dit weekend dan ook nagedacht over hoe ik weer kan “stoppen” en mijn rust kan nemen. Dat vind ik altijd zo fijn aan dit soort weekenden. Ik ben even weg uit mijn eigen omgeving, er is helemaal geen afleiding daar, dus kan ik ook beter nadenken en voelen hoe het met me gaat. Thuis was ik allang weer iets gaan doen in mijn huishouden of tuin.

Hetzelfde effect van “stoppen” kun je ook bereiken door alleen te gaan wandelen in de natuur, in je uppie naar de sauna , een dagboek bij houden etc.

Het “stoppen” voor gevorderden is wat mij betreft, minimaal een half uur op je eigen bank zitten, zonder enige afleiding, dus geen muziek, geen tv, geen scherm 😉 Alleen jij en jouw gedachten, emoties en jouw oordelen 😉

Durf jij de uitdaging aan?