Hoe sluit je vrede met jouw innerlijke criticus?

Op vrouwendag 8 maart jl. heb ik een workshop gegeven voor het personeel van het KNMI. Ik was benaderd door het vrouwennetwerk DIVA aldaar, naar aanleiding van mijn vorige nieuwsbrief. We hadden een leuke mailwisseling en ik werd gevraagd om een workshop te gaan voorbereiden. Het thema werd: ”VAN DROMEN NAAR STROMEN” Hoe je door je bewust te worden van jouw droomdoel meer energie kunt krijgen in je werk- en privéleven.

Echt een superleuke opdracht. Ik ben opnieuw de boeken ingedoken, heb een programma bedacht, me voorbereid en op de dag zelf heb ik een leuke, zeer praktische workshop gegeven. Aangezien het een heel nieuw product was stelde mijn man voor om feedbackformulieren te maken, zodat ik kon nalezen hoe de workshop was ontvangen.

Nou heb ik een moeizame relatie met feedbackformulieren. De laatste keer dat ik feedbackformulieren na een workshop had laten invullen, was ik meteen dagenlang van slag. Ik ben een behoorlijke perfectionist, stop mijn ziel en zaligheid in een product en wil dan natuurlijk dat iedereen het geweldig vind. Nou weet ik rationeel natuurlijk heel goed dat dit onmogelijk is. Hoe goed ik het ook doe, er zullen altijd mensen zijn die iets anders verwachten en commentaar hebben op mijn workshop.

Mijn innerlijke criticus smult echter van feedbackformulieren. Ik heb de neiging om de positieve feedback als heel normaal te beschouwen en de negatieve feedback zie ik als de absolute waarheid en mijn criticus blijft daar maar over doordrammen. Dat kan dus echt dagen doorgaan.

Je begrijpt, ik vraag al lange tijd geen feedback meer, wel zo rustig en goed voor mijn zelfvertrouwen 😉

Maar goed, dit keer heb ik het weer eens gedaan. De formulieren brandden het hele weekend in mijn tas en ik heb zondagavond de stapel doorgenomen. Uiteraard heb ik mezelf eerst goed toegesproken in de trant van: “ je hebt het goed gedaan, het is onmogelijk om iedereen tevreden te stellen. Het is een leermoment, je  mag leren. Het is mooi om opbouwende feedback te ontvangen, daar kun je wat mee” etc…..

Eigenlijk ging het best goed. Het merendeel was zeer positief, ik kreeg een dikke voldoende voor deze workshop en op een aantal punten was er feedback. De hele avond bleef ik eigenlijk zeer rustig, mijn criticus bleef namelijk rustig. Wauw dacht ik nog, volgens mij ben ik hierin erg gegroeid!

Totdat ik ’s nachts meerdere keren wakker werd met die feedback in mijn hoofd. Toen kostte  het me heel veel moeite om die criticus weer rustig te krijgen. Ik bleef maar malen in mijn hoofd met die negatieve feedback.

De volgende dag was ik het gelukkig weer kwijt en heb ik ook kunnen nadenken met welke feedback ik wat ga doen en welke ik naast me neerleg. Dus toch wel een beetje gegroeid 😉

Hoe zit dat eigenlijk met die innerlijke criticus, daarover gaat deze nieuwsbrief verder:

De innerlijke criticus:

Wij zijn de hele dag bezig om in ons hoofd tegen onszelf te praten. Alles wat we doen wordt door de innerlijke criticus van commentaar voorzien en bijna altijd is dit negatief. Bij stress en/of veranderingen maakt die innerlijke criticus overuren. Elk mens heeft een innerlijke criticus, die ontstaat in ieders jeugd. Hoe kun je de innerlijke criticus wat kleiner maken:

Toverwoord is erkenning. Weet waarom hij ontstaan is. Weet dat de innerlijke criticus jou wil behoeden voor pijn. Wanneer je in jouw hoofd al die argumenten hoort. Neem dan even een time-out. Zoek de stilte op, ga wandelen, of zoek een rustig plekje op en ga zitten.

Doe een buikademhaling. Terwijl je rustiger wordt kun je “in gesprek gaan” met jouw innerlijke criticus. Je kunt aanhoren, erkennen: ik hoor je, ik weet waardoor je ontstaan bent, ik weet dat je me wilt behoeden voor pijn. Maar ik wil het toch graag doen. Ik ben inmiddels volwassen en ik ga een verantwoord risico nemen. Dank je wel voor je goede zorgen, maar ik zou je toch willen vragen om wat stiller te worden in mijn hoofd.

Dit herhaal je in het begin elke keer opnieuw wanneer de innerlijke criticus zich aandient. Je zult merken dat dit steeds minder wordt, beloofd 😉