Hoe voel jij eigenlijk dat jij niet meer in balans bent?

Mijn deadline zou op 11 juni jl. zijn. Dan zou alles mooi bij elkaar komen. Ik had het helemaal gepland. Mijn nieuwe site online, een advertentie in het tijdschrift  “leven ”en een nieuwe nieuwsbrief met daarin de aankondiging dat ik een nieuwe site heb met een klein cadeautje voor mijn nieuwsbrieflezers. Mijn lijf gaf al weken lang signalen dat ik het rustiger aan moest doen. Maar ja, luisteren deed ik eerlijk gezegd niet echt. Wel af en toe een dagje rust, net genoeg om weer door te kunnen gaan. Ik bleef tegen iedereen ( en tegen mezelf) zeggen dat ik na mijn deadline rustiger aan zou gaan doen.

Tja, mijn deadline heb ik wel gehaald, ten dele, maar de dag erna was na één gesprek mijn energie gewoon helemaal weg, het was toen pas 10.30 uur. Ik had nog een enorme lijst met dingen die ik moest doen. Mijn agenda zag er voor de rest van de week wel rustiger uit maar toch nog wel elke dag wat afspraken, zakelijke en/of privé. De moed zonk me echt in de schoenen en onder druk van mijn partner heb ik toen besloten om alles af te bellen. Wat was dat moeilijk zeg! Dat voelde toch wel een beetje als falen: bij de balanscoach is de balans ver te zoeken. Zoiets als dat het bij de loodgieter ook lekt 😉
Nu ben ik bijna twee weken verder en begin weer langzaam de dingen op te pakken.

Wat blijft het toch ingewikkeld om je balans te vinden en te houden. Ik weet heel goed wat ik “niet goed” heb gedaan. Maar in de waan van de dag en ook door mijn enorme enthousiasme voor mijn eigen bedrijf ga ik stiekem weer over mijn eigen grenzen heen.
Ik heb een week in de natuur gelopen, veel nagedacht en mijn conclusies getrokken. Ik moet knopen doorhakken. Ik was er al mee begonnen, ik had al besloten om te stoppen met het lesgeven op de HHS. Maar dat was niet genoeg. Ik heb besloten dat ik minder dagen ga werken. Gewoon weer tussen de 24 en 28 uur per week. Dat deed ik in loondienst al en dat is voor mij de ideale combinatie. Elke week bijna twee dagen doordeweeks om weer tot mezelf te komen. Die heb ik nodig. Zou wel willen dat ik altijd even veel energie had, maar ik moet toegeven dat ik dat gewoon niet heb.

Hoe voel jij eigenlijk dat jij niet meer in balans bent?
We krijgen allemaal signalen van ons lichaam om aan te geven dat je niet meer in balans bent. Daar zit een gradatie in. Een tijdje te veel van jezelf vragen is helemaal niet zo erg. Daarna moet er echter weer rust en balans komen. Gebeurt dit niet dan gaat jouw lichaam signalen geven.
Ik word bijvoorbeeld eerst moe. Dan heb ik nog steeds zin in alles, kan ook nog alles doen, maar ik voel wel moeheid. Volgende fase bij mij is moe en minder zin in dingen hebben. Daar kan ik me met wilskracht nog prima overheen zetten. De volgende fase is moe, geen zin en het gevoel hebben zo veel te moeten, dan word ik negatief over alles en hoor mezelf de hele dag klagen. Luister ik dan nog niet, dan komen de huilbuien.
Hoe werkt dit voor jou? Het helpt enorm als je doorkrijgt hoe jouw lichaam jou waarschuwt.

Tip 1:
Denk eens na over de opbouw in jouw signalen, zie mijn voorbeeld. Wat komt eerst, wat daarna? Wanneer kom je in de “gevarenzone”? Welk signaal moet je echt heel serieus nemen en dus maatregelen gaan treffen?
Tip 2:
Bedenk per fase wat je  nodig hebt om weer meer in balans te komen. Dat kan zijn: een middagje voor jezelf plannen, een afspraak afzeggen, naar de sauna of een week op tijd naar bed etc. Maak een plan voor jezelf wat je in welke fase zou kunnen doen om weer meer rust in te bouwen.
En dan het aller moeilijkste: het ook doen!!!!!!

Wij neigen er allemaal toe om pas bij het laatste alarmsignaal in te grijpen. Of we wachten net zo lang totdat we behoorlijk ziek worden, dan moeten we de stekker er wel uittrekken. Wacht alleen niet zo lang. Scheelt je namelijk ook weer een hoop energie als je eerder ingrijpt.