Ik heb de tijd

`
“Ik heb de tijd”, dit is de titel van het boek van Paul Loomans. De ondertitel is: “ een handleiding in tijdsurfen”.

Echt een prachtig boek. Eén van de deelneemsters van mijn workshop attendeerde mij op dit boek. Ze vertelde dat ze veel van mijn tips herkende  uit dit boek en ze vond het boek verder lekker praktisch.

Ik heb het aangeschaft om even lekker te “gluren bij de buren” 😉 en ik vind het een heerlijk herkenbaar boek.

Paul vertelt hoe hij een superdruk en gestrest leven had met een ingenieus systeem aan allerlei to-do-lijstjes, waar hij vervolgens bijna in “verzoop”. Paul is zenmonnik en hij vroeg zich af of hij de rust en stilte van zijn meditaties niet in zijn dagelijkse leven kon inpassen aangezien beide zaken nu wel haaks op elkaar stonden.

Met vallen en opstaan heeft hij zijn methode ontdekt: “ tijdsurfen”

Het is een mooi en toegankelijk boek. Een aantal tips heb ik direct in mijn dagelijkse leven toegepast. Die wil ik graag met je delen.

Tip 1: “Doe één ding tegelijk en maak het af”.

Dat was weer even een mooie reminder. Stop met multi-tasken. Wij vrouwen blijven de neiging houden meerdere dingen tegelijkertijd te doen. Tijdens  een telefoongesprek bijvoorbeeld de afwasmachine uitruimen, mail checken tijdens je ontbijt etc.

Het lijkt allemaal zo lekker efficiënt maar het menselijk brein kan echt maar één ding tegelijkertijd.

Dus switch je tussen de twee handelingen en daar wordt je dus moe van. Uiteindelijk ben je meer tijd kwijt want je doet beide handelingen niet met je volledige aandacht.

Mocht je nog een goed voornemen zoeken, dan is dit er een! Alleen daarvan wordt je leven een stuk rustiger.

Wat wel nieuw was voor mij is dat Paul expliciet benoemt dat ook het opruimen of het bewust afsluiten van die taak erbij hoort. Bijvoorbeeld het letterlijk opruimen na de taak, of het maken van aantekeningen na een gesprek of het uitwerken van een vergadering.

Tip 2: “Sta stil bij wat je doet en aanvaardt de handeling”

Dit is eigenlijk een aanvulling op de vorige tip. Voordat je aan iets begint neem je heel even een moment om je te realiseren dat deze taak of bezigheid de enige hoofdtaak is van dit moment. Je kunt letterlijk tegen jezelf zeggen: “ik ga nu de was uit de machine halen, ik aanvaard deze taak”

Daarna ga je met aandacht die was ophangen. Paul zegt: “ Je forceert jezelf niet, je aandacht hoeft niet non-stop bij deze handeling te zijn”. Pfoeh, dat is echt een hele fijne toevoeging! Want het lukt mij ook nooit om de hele tijd alles met volledige aandacht te doen. Zeker bij routinematige dingen dwaalt mijn geest weg.

Paul noemt dit juist positief, dan neem je volgens hem een  “ witje”. Dan geef je je intuïtie de kans om zich dingen te herinneren die je nog moet doen, of komt er vanzelf een volgende taak in je op.  Verder neem je eigenlijk even rust tussen twee  inspannende activiteiten.

Tip 3: “Na elke taak of na maximaal 40 minuten las je een witje in”

Dit zorgt ervoor dat je op een natuurlijke manier je rust neemt.

Tip 4: “ Geef volle aandacht aan aankloppers”

Paul beschrijft  dat je aan elke “ stoorzender” jouw volledige aandacht geeft. Dus wanneer je tijdens het geconcentreerd werken ineens een gedachte krijgt, bijv. ik moet nog de tandarts bellen, dan verzet je je jezelf daar niet tegen. Je neemt deze gedachte serieus en maakt een innerlijke notitie van dit feit en laat het weer los.

Dus in plaats van stress en het gevoel: “nu even niet, ja”, verwelkom je deze gedachte. Dat is voor mij een echte eye-opener. Ik labelde al deze gedachten vaak als: “wat ben ik toch onrustig, ik kan me toch slecht concentreren”, daar baalde ik vervolgens van.

Nu denk ik: “oh, ja, de tandarts, ga ik dat nu even doen of straks, vervolgens glimlach ik even. Echt een wereld van verschil 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *