“ Met onze mobieltjes kunnen we op elk moment met iedereen contact hebben. Daardoor lopen we het gevaar om nooit meer contact met onszelf te hebben” John Kabat-Zinn

Ik ben vorig weekend naar een stilteweekend geweest. Dit kwam neer op aankomen op de locatie op vrijdagavond. Na een voorstelrondje en een ontspanningsoefening niet meer praten tot zondag 15.00 uur. Op zaterdag was er een uur ingeruimd zodat je in kleine groepjes kon vertellen hoe het met je ging.

Ik vond het heerlijk!!!!!!!!! Nou ja, zondag dan. Zaterdag had ik vooral last van een heel druk hoofd. Het was dan wel om mij heen stil, maar in mijn kop was het ongelooflijk lawaaierig. Wat is dat confronterend zeg. Ik was de hele tijd bezig met allerlei taken die ik nog moest doen, hoorde mezelf in mijn hoofd overal commentaar opgeven, voelde elk pijntje in mijn lijf. Mijn gedachten vlogen alle kanten op. We gingen mediteren en ik vond het zo gigantisch lang duren….. ik was ontzettend opgefokt en ongeduldig. Daar ergerde ik me dan weer aan en vond dat ik nu wel genoeg gezeurd had, ik MOEST genieten van de stilte, het was tenslotte mijn eigen cadeautje…

Zondag kon ik dat allemaal beter loslaten en toelaten. Toen kreeg ik ook momenten van stilte in mijn hoofd en dat was echt ontzettend heerlijk. Dan nemen je zintuigen het over. Tijdens het buiten lopen genoot ik zo van alle kleuren, de luchten, de natuur, de wind. Alles was scherper, mooier.

Ik vond het oprecht jammer om weer de stilte te verbreken en naar huis te gaan en met mij vele anderen.

Sterker nog, toen ik maandag weer aan het werk ging, was ik me toch gestrest! Echt niet normaal! Ik had het gevoel dat ik de hele dag achter mezelf aanliep. Terwijl het eigenlijk helemaal niet zo’n super drukke dag was. Ik stond echt stijf van de adrenaline. Volgens mij had ik gewoon afkickverschijnselen en was de overgang van stilte en weer gewoon werken iets te heftig 😉

Vaste lezers van mijn nieuwsbrief weten dat ik regelmatig momenten van stilte probeer in te bouwen. Ik ga vaak wandelen in een parkje vlak bij huis. Thuis zet ik de muziek uit en probeer dan ook even te gaan zitten zonder “afleiding”.  Verder neem ik regelmatig letterlijk even een adempauze om weer tot rust te komen etc.

En jij, zoek jij de stilte wel eens op? Of ben je de hele dag altijd bezig met iets?

Je kunt de stilte iets meer toelaten in je leven door deze tips:

Tip 1:
Zet elke dag je telefoon, computer, tv, radio etc. even uit. Je kunt beginnen met 5 à 10 minuten. Ga dan zitten en doe helemaal niets. Wanneer je dit niet zo vaak doet dan voel je jezelf echt heel ongemakkelijk. Dan zal je mogelijk ook ervaren hoe druk het wel niet is in je hoofd en lijf. Je hebt de hele tijd de neiging om weer overeind te komen om iets te doen. Doe dit niet, blijf zitten en blijf rustig ademhalen. Na een paar keer zal je de stilte steeds meer gaan waarderen.

Tip 2:
Doe de drie-minuten time-out:
Ga zitten op een rechte stoel, zet je voeten naast elkaar op de grond. Leg je handen ontspannen in je schoot. Sluit je ogen en volg je ademhaling. Je verandert niets, je observeert alleen maar:

Vervolgens stel je jezelf de vraag:

1 Wat ervaar ik op dit moment? Je oordeelt niet, je observeert alleen maar. Blijf gewoon rustig ademhalen.

Dan stel je jezelf de volgende vraag:

2 Welke gedachten en gevoelens heb ik op dit moment? Weer oordeel je niet, je observeert alleen maar en je ademt rustig in en uit.

Tot slot, de laatste vraag:

3 Wat zijn mijn innerlijke gewaarwordingen? Ook nu oordeel je niet, je observeert en ademt door.

Dan doe je je ogen open, je rekt je wat uit en dan ben je drie minuten verder.

Tip 3:
Gun jezelf een mijmeruurtje ergens in de week. Ga dan ergens zitten, en ga mijmeren. Met alleen de afleiding in je hoofd. Registreer eens wat er allemaal omhoog komt in jezelf. Vaak na een tijdje kom je tot nieuwe ideeën en inzichten over jezelf en jouw situatie.

Tip 4:
Ga loopmeditatie doen in het groen. Klik hier voor een nieuwsbrief geheel gewijd aan loopmeditatie.

Geniet van je stilte.

Sandra